در این اتصال ورق انتهایی با استفاده از جوش به تیر متصل میگردد به نحوی که بازسازی ساختمان بالهای تیر با جوش شیاری نفوذی و جان تیر با جوش گوشه به ورق انتهایی متصل میشوند. در نهایت نیز ورق انتهایی با آرماتور به ستون متصل میگردد. جوشکاری بال تیر به ورق انتهایی بدون سوراخ دسترسی انجام میشود. محدودههای پائین ورق انتهایی نسبت به بالهای تیر، بوسیله سـخت کننده های عمومی سخت میشوند. این سخت کنندهها، با جوش شیاری نفوذی دو طرفه به بال تیر و ورق انتهایی متصل میشود. این اتصال را میتوان در قابهای خمشی معمولی و قابهای خمشی ویژه با رعایت اندازه اعضاء استفاده کرد. در این روش با افزایش طول ورق انتهایی با جوش نمودن ورق اضافه شده به ورق انتهایی موجود و آرماتور نمودن ورق انتهایی اضافی به بال ستون میتوان مقاومت خمشی اتصال را افزایش داد. جوش شیاری بین ورق انتهایی اضافه شده و قدیمی مطابق مبحث 10 مقررات ملی ساختمان طراحی میشود. مقایسه منحنی لنگر- دوران اتصال آرماتوری با ورق انتهایی با و بدون سخت کننده درشکل 15 نشان داده شده است.
بهسازی ستون بتنی مطابق آیین نامههای طراحی باید از حداقل بعد عرضی نقاشی ساختمان کافی برخوردار باشند. زمانی که ستونهای بتنی دارای نسبت طول به عرض زیاد میباشند تحت خمشهای دو محوره دچار خرابی میگردند.
تقویت ستون بتنی به منظور افزایش مقاومت محوری، خمشی و برشی و همچنین پتینه برای افزایش ظرفیت شکلپذیری ستون در نزدیکی محل اتصال به تیر و مقاوم نمودن محل وصلههای ضعیف نیز صورت میپذیرد.
در ستون های بتن مسلح خرابیهای ناشی از زلزله مربوط به شکستهای ناشی از طول وصله ناکافی، شکستهای ناشی ازبرش، خمش و اندرکنش برش و خمش، شکست ستون کوتاه و گسیختگیهای ناشی از کمانش میلگردهای طولی میباشد.
به هنگام استفاده از راهکار بهسازی ستون بتنی با ژاکت بتنی ستون، اگر افزایش ظرفیت خمشی ستون مدنظر باشد، آرماتورهای اضافه شده طولی باید در فونداسیون مهار شده و به صورت پیوسته از داخل سقفها نیز عبور نمایند. نمونهای از این امر در بازسازی ساختمان شکل 2-5-7 نشان داده شده است. میلگردهای طولی اضافی معمولاً در چهار گوشه ستون قرار میگیرند و به هنگام عبور از سقف نباید با تیرها برخورد نمایند. افزایش خاموتها در ژاکت بتنی ستون منجر به افزایش مقاومت برشی ستون میشود.
خاموتها را به علت وجود ستون نمیتوان با یک میلگرد منفرد اجرا نمود و برای اجرای آنها استفاده از حداقل دو میلگرد که به آرماتورهای طولی متصل شده باشند، ضروری است. خم خاموتها باید دارای طول کافی بوده و حداقل زاویه آنها 135 درجه باشد.
محصور نمودن ستونهای بتنی با پوشش فولادی (ژاکت فولادی ستون بتنی) از دیگر روشهای تقویت ستون بتنی میباشد. در این روش، افزایش ناچیزی در ابعاد و وزن ستون بوجود میآید. موثر بودن این روش منوط به سختی مناسب رنگ نما روکش در برابر تغییر کنیتکس شکلهای نقاشی ساختمان جانبی بتن میباشد. همانند شکل 10 روکش میتواند بصورت پیوسته و یا قفسهای باشد.
برای تقویت خمشی تیر بتنی میتوان ورقهایی به ضخامت کم را با رزین اپوکسی به وجه کششی تیر چسباند. چسباندن ورق به وجه قائم تیرها در نزدیکی تکیهگاهها موجب افزایش ظرفیت برشی و چسباندن ورق به بال تحتانی موجب افزایش ظرفیت خمشی تیرمیگردد (شکل 5). در صورت نیاز به استفاده از ورقههایی با ضخامت بیشتر باید ازآرماتورها و بولت های مهاری برای انتقال برش استفاده نمود. در این حالت پتینه نیز توصیه میشود ابتدا ورق فولادی با چسب اپوکسی چسبانده شده و بعد آرماتورها به صورت میانگذار یا کاشته شده مورد استفاده قرار گیرد .
بهسازی خاک به روش تزریق با مواد افزودنی از قبیل سیمان، آهک و… به روش تزریق است. هدف از بهسازی خاک به روش تزریق، دستیابی به پارامترهای ژئوتکنیکی اصلاح شده از قبیل مقاومت فشاری، مقاومت برشی و یـا نفوذپذیری است. اختلاط خاک برای محدود کردن و یا ثابت نمودن مواد شیمیایی مضر در خاک نیز کاربرد دارد. معمولاً سیمان بصورت دوغاب (ترکیب با آب) با خاک مخلوط میشود. هر چند امکان استفاده از سیمان بصورت خشک نیز مقدور است، برحسب نوع خاک حجم دوغاب بین 20 تا 30 درصد حجم خاک انتخاب میشود.
در ساختمان های احداث شده برروی شمع، شمعها ممکن است نتوانند به صورت بازسازی ساختمان مناسبی در برابر بارهای جانبی مقاومت کنند؛ همچنین شمعها ممکن است در محل اتصال به سر شمع دچار مشکل شده باشند.
نحوه افزایش مقاومت شمع به شرح زیر است:
1- کندن زمین تا سطحی که خرابی شمع مشهود باشد.
2- لایهبرداری ازسطح شمع تا قسمتهای داخلی آن به شکلی که خرابی وخوردگی کاملاً ازسطح شمع برداشته شود.
کلاهکی همانند شکل 7 در زیر آن باید اجرا شود تا از پیوستگی آرماتورهای اضافی با شمع موجود اطمینان حاصل شود.
3- اجرای آرماتورهای دور شمع و بتن ژاکت دور آن که بر اساس نتایج تحلیل سازه، طراحی شده باشد.
4- پرکردن مجدد شالوده با خاک دانهای متراکم