تصور کنید یک آسمان آبی صاف که در یک آب سبز آبی زلال دریا منعکس شده است نقاشی ساختمان و ابرهای پراکنده سپیدی هم برای تأکید بیشتر بر روی یک استراحت آرامش بخش در بالای آن دیده می شوند. اینها همگی آبی های روشن تا متوسط و یا تونالیته های تیره ی آبی ، سبز آبی ، سبز یا بنفش کمرنگ هستند که احتمالا با یک تکه ابر یا رنگ سفید برفی مورد تأکید قرار می گیرند تا یک تضاد طبیعی را نشان بدهند. از آنجایی که رنگ های روشن بیانگر صلح و آرامش هستند، از آنها به میزان ناچیزی، برای نشان دادن تأکید نیز استفاده می شود.
کمپوزیسیون یک ماهیت تمام عیار و حقیقی است. چیزی که قرار است در قالب یک کل حس شود. کمپوزیسیون ایده آرایش (محل قرارگیری نسبی) اجزاء در یک کلی را شامل می شود. اغلب وقتی که کلمه دیزاین به تنهائی به کار می رود منظور کمپوزیسیون دیزاین است.
کمپوزیسیون ممکن است انعطاف پذیر یا خشک، سنجیده یا اتفاقی باشد. بازسازی ساختمان برگهای روی چمن زار یا بادی که به تپه های شنی می خورد می توانند کمپوزیسیون های زیبائی را شکل دهند. این روند برای طراحان حرفه ای روندی آگاهانه است، یعنی محصول نهائی نتیجه ذهن، چشم و دست انسان است. کمپوزیسیون های چند قسمتی از کمپوزیسیون های کوچکتری تشکیل شده اند. یک سمفونی، یک کمپوزیسیون موسیقیایی است که توسط آهنگ ساز طرح ریزی شده تا در قالب یک کلی اجرا شود، اما هر بند در این سمفونی کلیت و حیات خود را دارد.
در هر بندی ملودی ها و قطعه های مجزا نیز می توانند کمپوزیسیون های متمایزی باشند. هر یک از نتهای ملودی ها هم قدرت و شکوه خاصی خود را دارا هستند. کمپوزیسیون ها می توانند دو بعدی یا سه بعدی باشند. سطح یک بازسازی ساختمان مجسمه پتینه نیز همچون البسه، نقاشی ها، مناظر یا برچسب های روی شیشه های ادکلن آغاز و پایانی دارد که هر کدام از اینها یک کمپوزیسیون کامل است.
معماری دینی بودایی به سه دسته ی کلی قابل تقسیم است: استویه، چیتیه وبهاره و با توجه به این که استوپه نسبت به آن دو گونه ی دیگر قدیمی تر است و بر آنها تأثیر گذاشته، در این بخش تنها به استوپه ها پرداخته می شود. استوپه یادمانهای است به عنوان نماد نیروانه فرجامین بود که به صورت گنبدی تو پر برفراز بقایای متبرک بودا و اشخاصی مقدسی دیگر ساخته میشود. فرم اصلی آن برگرفته از گورتل های پیشا- آریایی، موسوم په تومولوس است، استوپه هاى اغازین مرکب از چند بخشی متمایز بودند. بدنه ی اصلی به شکلی گنبد یا رنگ نما نیمکره ی ساده موسوم به آنده بود که بر روی صفحه ای بنامی شد. یک میلی موسوم به یاستی به همراه صفحات گرد؛ چترواره در بخش بالای گنبد قرار داشت و یک محجر چهارگوشی موسوم به هرمیکا منطقه ی اطراف میل را احاطه می کرد، دور تا دور بدنه ی استوپه نیز به وسیله ی حصاری معروف به ودیکا با چهار دروازه واقع بر آن موسوم به تورنه محصور میشد . مجسمه هایی که در پیوند با این معماری به دست آمده و قدیمی ترین نمونه ها نیز به شمار می آیند، بر روی بدنه ی این حصار و دروازهها به صورت نقش برجسته های پرکار و پیچیده تصویر شده اند. در واقع اهمیت استوپه های اولیه به فراوانی نقوش روایت گر تصویر شده بر اجزاء آنهاست، تا جایی که به صورت دانشنامههای بازسازی ساختمان بصری مورد مطالعه محققان قرار می گیرند. موضوع نقوش به کار رفته در استوپه ها عموماً به چند دسته قابل تقسیم است.
انرژی خورشیدی به اشکال مختلفی پدید می آید که در آن پرتوهای خورشیدی به عنوان منبع انرژی ساختمان از اهمیت بالایی برخوردارند و باید مابین کاربرد مستقیم یعنی استفاده غیرفعال و کاربرد غیر مستقیم یعنی استفاده فعال آن تمایز قائل شویم.
در کاربرد مستقیم از وسایلی استفاده می شود تا بتوان انرژی خورشیدی تابیده به ساختمان را جمع آوری ، انبار و منتشر کرد که این کار بدون به کارگیری فناوری خاصی صورت می پذیرد. در این کار فضاهای داخلی ساختمان به گونه ای منظم می شوند که نقاشی ساختمان انرژی های مورد نیاز در خانه شامل گرمایش و سرمایش خورشیدی و استفاده از نور روز است برآورده شوند.
در کاربرد غیرمستقیم فناوری های مضاعف برای جذب ، از توزیع و در صورت نیاز ، انباشت انرژی خورشیدی استفاده می شود. برای مثال کلکتور و پمپ های حرارتی در این روش باعث ایجاد گرما و سرما در ساختمان می شوند و می توانند برای به کارگیری ژنراتورهای برق که انرژی های دیگر تغذیه می کنند، مفید باشند و به عنوان یک سیستم چندگانه نیز به کار می روند . استفاده از این دستگاه ها ، تمام ساختمان هایی را که از انرژی خورشیدی رنگ نما استفاده می کنند در بر می گیرد.
