بازسازی ساختمان در همه اتاقهای نشیمن یک‌سری وسایل مشترک پیدا می‌شود. یکی از اولین اصول یک اتاق نشیمن خوب، چیدن مبلمان به شکلی است که یک مسیر بدون مانع برای رسیدن به فضاهای دیگر خانه داشته باشید. این مسیر حرکت بهتر است ۷۰ تا ۹۰ سانتی‌متر عرض داشته باشد. دومین اصل هم درست کردن یک قوس گفت‌وگو در اتاق نشیمن است. مبلمان را طوری کنار هم قرار دهید که وقت گپ زدن با اهالی یا مهمانتان صدای یکدیگر را راحت بشنوید.
اما برخلاف تصور همگان، تغییر دکوراسیون به معنی خرید تجهیزات تزئینی بزرگ و جاگیر نیست، بلکه استفاده مناسب از فضا و ساخت یا خرید اسبابی است که در عین شیک بودن بسیار ساده و کارآمد هستند و نقش مهمی در چیدمان منزل ایفا می کنند.یکی از ایده هایی که معمولاً خانم ها برای جداسازی اتاق نشیمن و پذیرایی در خانه پیاده می کنند استفاده از پاراوان های چوبی است.گرچه این پاراوان ها به دلیل بازسازی ساختمان حکاکی و خراطی های زیبایی که بر رویشان شده بسیار شکیل هستند ولی برای آپارتمان های کوچک اصلاً مناسب نیستند.
یک خانه ویلایی بزرگ یا یک آپارتمان کوچک؛ در هر خانه‌ای که زندگی می‌کنید بهتر است به آرامش خودتان و خانواده‌تان احترام بگذارید و بخشی از خانه را به دوست‌داشتنی‌ترین و مهربان‌ترین قسمت آن تبدیل کنید؛ بخشی که می‌شود اسم آن را «اتاق نشیمن» گذاشت. اگر کمی هوش و ظرافت به خرج دهید، این اتاق نشیمن همان جایی از خانه است که می‌تواند بعد از یک روز کاری همه اعضای خانواده را دور هم جمع کند تا از احوال روزانه همدیگر صمیمانه باخبر شوند.
اگر اتاق‌تان کوچک است از تابلوهای کوچک چند تکه که رنگ‌شان با رنگ مبلمان‌تان متناسب است، استفاده کنید و اگر فضای بزرگ‌تری دارید از یک تابلوی نقاشی بزرگ. گلدان‌های کوچک طبیعی و یادگاری‌های کوچک که روی میز کنار صندلی راحتی قرار می‌گیرند هم گزینه‌های خوبی برای دلپذیر کردن اتاق نشیمن هستند. آباژور را هم فراموش نکنید. میتوانید با یک آباژور هم پرتی فضای بین مبل‌ها و دیوار را پر کرده و هم با تنظیم بازسازی ساختمان نور اتاق، فضای بهتری ایجاد کنید.
ابتدا تمام راه های چیدمان را با وسایل کاغذی ای که بریده اید امتحان کنید. هنگامی که به طرح مورد نظر خور رسیدید، تکه ها را روی کاغذ بچسبانید و از آن به عنوان یک مرجع استفاده کنید.
* نقطه کانونی اتاق را تعیین کنید. در اتاق نشیمن نقطه کانونی نقطه ای است که معمولاً تلویزیون، پنجره یا شومینه قرار دارد. با این حال در این نقطه می تواند هر چیزی باشد که می خواهید وقتی در اتاق نشیمن نشسته اید، آن را ببینید.
با توجه به ابعا فضا یک فرش بزرگ را مقابل این نقطه کانونی قرار دهید و نشیمنی برای گفت و گو ایجاد کنید. کاناپه بزرگ را در لبه فرش، موازی با ضلع بلندتر فرش و روبروی نقطه کانونی قرار دهید. این کاناپه باید در حدود ۳ متر با نقطه کانونی فاصله داشته باشد ولی نباید به دیوار بچسبد. اگر زوج جوانی هستند و چندان رفت و آمدی نیز ندارید بهتر است از نگه داشتن مبلمان اضافی در این فضا پرهیز کنید. زیرا این کار تنها بازسازی ساختمان موجب آشفتگی در فضاهای کوچک می شود.
آمریکایی‌ها بعد از جنگ جهانی دوم خصلت عحیبی پیدا کردند. آنها عاشق بریز و بپاش شدند. پیروزی در جنگ جهانی دوم آنها را آنقدر غره کرده بود که مصرف‌گرایی را به نهایت رساندند؛ حتی در هنر معماری. هنوز چند سالی از پایان جنگ جهانی دوم نگذشته بود که سروکله ساختمان‌های بلند در شهرهای مختلف آمریکا با طراحی‌های داخلی خاص پیدا شد؛ خانه‌هایی مجلل با انواع و اقسام وسایل تزیینی. این وضع در نیمه دوم دهه 50 میلادی به حد خودش رسید تا اینکه در نهایت طبق روال همیشه جنبشی در مخالفت با جریان پیش روی مردم راه افتاد؛ جریانی که قرار بود ساده‌گرایی را به مردم نشان دهد.
همیشه شروع کار در خانه‌های مینیمال با مبلمان است چون معمولا بزرگ‌ترین وسیله‌ای که در هر خانه‌ای قرار می‌گیرد، مبل‌ها هستند. برای اینکه اتاق ساده به نظر برسد باید مبلمان را ساده انتخاب کنید. هرقدر تعداد مبلمان کمتر باشد، بهتر است. ببینید کدام یک از اجزای مبل را بیشتر استفاده می‌کنید بعد سراغش بروید. یادتان باشد این وسط راحتی‌ها نباید قربانی شوند. مبل‌های دو یا سه نفره درست است که فضای بازسازی ساختمان زیادی را اشغال می‌کنند اما در چیدمان یک خانه مینیمال بهترین هستند با این حال باز هم می‌توانند به سلیقه شما جزء دورریختنی‌ها باشند.
