در برابر کاغذ دیواری‌های کلاسیک با خطوط منحنی، مدیریت پیمان کاغذهای مدرن قرار دارند؛ کاغذدیواری‌هایی که پتینه کاری ترکیبی از خطوط شکسته و منحنی یا حتی طرحی از گل‌ها در سایزهای غیر متعارف هستند و هیچ قاعده مشخصی در طراحی ندارند. این روزها کاغذدیواری‌های مدرن طرفداران زیادی به خصوص در میان جوان‌ها پیدا کرده‌اند. خوبی این دسته از کاغذدیواری‌ها این است که هم به درد اتاق خواب‌ها می‌خورند و هم سالن‌های پذیرایی. این وسط فقط پای طرح‌ها در میان است که چقدر شلوغ یا خلوت باشد و چه حسی را به صاحبخانه منتقل کند.
این نوع کاغذدیواری که اصطلاحا به آن «داماس» هم گفته می‌شود و زیرمجموعه کاغذهای کلاسیک به حساب می‌آید، به جا مانده از سال‌ها پیش است. هر کدام از ما با دیدن این نوع کاغذدیواری‌ها به یاد گذشته‌های دور می‌افتیم برای اینکه این طرح کاغذدیواری به دهه 50 یا 60 شمسی تعلق داشت و نمادی از خانه‌های به روز آن دوران بود؛ طرحی که گل‌هایی کلاسیک به نقاشی ساختمان صورت یک دست در سطح کاغذ تکرار می‌شوند. اسم این طرح هم از همین تکرار برداشته شده است. داماسک اسم پارچه‌هایی است که معمولا دارای نقش‌های متقارن ابریشم پشم هستند. این طرح کاغذ دیواری هنوز هم از محبوب‌ترین‌هاست و مناسب برای سالن پذیرایی خانه های بزرگ. در خانه‌های کوچک طرح داماسک به خصوص اگر با تکرار گل های درشت همراه باشد، فضا را کوچک تر از آنچه هست، نشان می‌دهد.
از اسمش هم معلوم است. تکراری از طرح‌های گل که با توجه به طرح می‌توانند بسیار بزرگ یا حتی بسیار پتینه کاری کوچک باشند. این نوع کاغذدیواری را بیشتر به صورت ترکیبی استفاده می‌کنند؛ یعنی بیشتر اوقات به پیشنهاد طراح همه دیوارها را کاغذ دیواری گلدار نمی‌کنند و بعضی‌ها را با کاغذهای ساده ولی در همان طیف رنگ می‌پوشانند. طراحان داخلی کاغذ بازسازی ساختمان دیواری های گلدار را بیشتر روی یک دیوار نصب می‌کنند چرا که اگر تعداد دیوارها زیاد باشد، فضای خانه شلوغ می‌شود. در اتاق خواب هم معمولا دیوار روبه‌روی در را با کاغذدیواری گلدار می‌پوشانند.
به درد خانه‌هایی می‌خورند که یا سقف‌های خیلی بلندی دارند یا خیلی کوتاه. طرح‌های راه‌راه این پتینه کاری کاغذدیواری‌ها می‌تواند به‌راحتی عیب و ایراد این دسته خانه‌ها را رفع کند؛ مثلا در خانه‌هایی که سقف بلندی دارند اگر از کاغذهایی با رنگ تند و خط‌های افقی استفاده کنند، ارتفاع کوتاه‌تر به نظر می‌رسد و در خانه‌هایی با سقف کوتاه هم برعکس باید سراغ نمونه‌هایی با قیمت کنیتکس راه‌راه‌های عمودی و رنگ‌های روشن بروند. برای راهروها و ورودی‌های کم‌عرض خانه هم از این دسته کاغذدیواری‌ها زیاد استفاده می‌کنند.
این روزها کاغذهایی به بازار آمده‌اند که کمی با تعریفی که ما از انواع کاغذدیواری‌های معمولی داریم، فرق دارند. این نوع کاغذدیواری‌ها درواقع پوسترهای بزرگی هستند که به اندازه دلخواه شما چاپ می‌شوند و فقط هم روی یک دیوار قرار می‌گیرند. روی این پوسترهای دیواری یک تصویر بزرگ منتشر می‌شود فقط باید توجه داشت که مدل کاغذدیواری‌ها مخصوص خانه‌های بزرگ است آن‌قدر که بیشتر روی دیوارهایی با طول پتینه کاری چهار متر به بالا نصب می‌شوند. خوبی این تصاویر این است که به دلخواه خریدار هر طرحی روی آن کنیتکس نما چاپ می‌شود ولی نقطه ضعف‌شان خسته کردن بیننده است. برای همین طراحان دکوراسیون همیشه قبل از خرید این پوسترها پیشنهاد می‌کنند که آنها را بر دیوارهایی نصب کنید که کمتر در طول روز در مقابل‌شان رفت و آمد دارید.
نوشته‌های روزنامه، متن، طرح‌های سیاه و سفید، پوست حیوانات و حتی طرح لباس و… همه اینها می‌توانند طرح یک کاغذ دیواری اسپرت باشند. اصلا هر طرحی که شاید برای کاغذدیواری شدن بعید به نظر برسد می‌تواند در این دسته قرار بگیرد. آنهایی که پتینه کاری دل شیر دارند فقط سراغ این نوع کاغذدیواری‌ها می‌روند چون هیچ کسی به‌طور حتم از پایان کار خبر ندارد. این کاغذدیواری‌ها بیشتر در اتاق خواب و اتاق جوان‌ترها استفاده می‌شوند اما بعضا کسانی که اهل تنوع هستند و دوست دارند خانه‌شان کمی با رنگ نما خانه‌های معمول فرق داشته باشد، حتما در سالن پذیرایی شان هم از این کاغذها می‌چسبانند؛ با دقت به این نکته که باید حتما با کاغذهای ساده ترکیب شوند.
هیچ طرح و نقشی ندارند و فقط دارای بافت و برجستگی‌هایی هستند که از جلو معلوم می‌شوند. این کاغذدیواری‌ها را به‌ندرت در سرتاسر خانه استفاده می‌کنند مگر در مواقعی که صاحبخانه از رنگ و نقاشی فراری است و از کاغذدیواری‌ها هم چندان پتینه کاری دل‌خوشی ندارد. آن وقت است که دست به دامان ساده‌ترین نوع پوشش دیوار می‌شود. این دسته کاغذها بیشتر مکمل کاغذدیواری‌های دیگر هستند؛ یعنی وقتی کاغذدیواری اصلی با هر سبکی انتخاب شد، بعد قسمتی از دیوارها را با رنگی مطابق آن از کاغذهای پتینه ساده می‌پوشانند. بیشتر هم به در و دیوارهایی می‌خورند که در و پنجره‌ها در آنها قرار گرفته‌اند چون کاغذدیواری‌های طرحدار وقتی به در و پنجره‌ها می‌رسند قطع می‌شوند و نمای خوشایندی ندارند.
